Οι μαθητές έκαναν εκπομπή στο ραδιοφωνικό σταθμό του σχολείου
«Το Πολυτεχνείο αποτελεί ένα σημείο αναφοράς της ιστορίας. Μνήμη, μήνυμα, μύηση. Δεν έχει χρεία πανηγυρισμών. Γι αυτό και το Γενικό Λύκειο της Ανδρίτσαινας συνεχίζοντας την προσπάθεια για να γίνει πραγματικότητα το όραμα για ένα σχολείο ανοικτό στην κοινωνία που δέχεται ερεθίσματα και αλληλεπιδρά δημιουργικά, επέλεξε ένα διαφορετικό-συμβολικό τρόπο για να αποδώσει τιμές στους νεκρούς της 17ης Νοέμβρη 1973.»
Αυτό τονίζει η Δ/ντρια του Λυκείου Ανδρίτσαινας κ. Σταματία Κοτρέτσου στο παρακάτω ενημερωτικό δελτίο τύπου που συνέταξε περιγράφοντας με λυρικό τρόπο τα γεγονότα έτσι όπως διαδραματίστηκαν την Τρίτη 17 Νοέμβρη στο σχολείο και έξω από αυτό με πρωταγωνιστές τους μαθητές και κοινωνούς τους κατοίκους της Ανδρίτσαινας.
Ένας πραγματικά πρωτότυπος, ξεχωριστός και βιωματικός τρόπος η όλη γιορτή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου για την οποία δούλεψε όλη η ομάδα εντατικά γι’ αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα.
Έδωσε το στίγμα για έναν εορτασμό που άγγιξε τον παλμό του απλού πολίτη, καθώς οι ήρωες του Πολυτεχνείου ξεπήδησαν μέσα από τα σπλάχνα του λαού. Άνθρωποι φιλήσυχοι, σαν αυτούς που κάθε μέρα καλημερίζουμε στους δρόμους, περπατώντας με τα ρούχα της δουλειάς.
Η εκπομπή έλαβε χώρα σε δυο εξωτερικούς χώρους και στο στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού του σχολείου.
Ο κάθε χώρος είχε το συμβολισμό του.
Ο πρώτος σταθμός ήταν το Κέντρο Υγείας της Ανδρίτσαινας όπου με ηχητικά ντοκουμέντα οι μαθήτριες και οι μαθητές έδωσαν το πρώτο στίγμα του αγώνα, τιμώντας τους νέους που με το αίμα τους πότισαν το σπόρο της λευτεριάς και μας δίδαξαν να αντιστεκόμαστε σε σκηνές φρίκης και πανικού.
Εκεί, στην τεράστια, επιβλητική πέτρινη σκάλα οι μαθητές-δημοσιογράφοι συνέχισαν το ρεπορτάζ της ραδιοφωνικής εκπομπής, καθώς προστέθηκαν μαθητές, δάσκαλοι και καθηγητές από τις άλλες σχολικές μονάδες της Ανδρίτσαινας.
Αναπαράσταση της εισόδου του τακνς στο Πολυτεχνείο
Στη μεγάλη καγκελόπορτα γεμάτη με αγωνιστικά συνθήματα στήθηκε το σκηνικό της αναπαράστασης της σφαγής, της πάλης, του αγώνα. Το πρώτο τανκ γκρέμισε την πύλη του Πολυτεχνείου, ρίχνοντας μαζί της τους νέους που γαντζωμένοι πάνω της άπλωναν τα χέρια καλώντας τους στρατιώτες να ενωθούν μαζί τους.
Το αίμα κύλισε στα πέτρινα σκαλοπάτια του σχολείου, καθώς οι μαθήτριες και οι μαθητές σε μια ιδιαίτερη και συγκινησιακά φορτισμένη ατμόσφαιρα μέσα από ηχητικά και μουσικά ντοκουμέντα, τίμησαν τους νεκρούς.
Η τελευταία πράξη έλαβε χώρα στο στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού όπου προβλήθηκε το βίντεο-ντοκουμέντο «Από το χθες στο σήμερα».
Οι φοιτητές, ο παλμός, το ζωντανό αίμα δεν κατέθεσαν τα όπλα. Οι αγώνες είναι πάντα επίκαιροι και σχετίζονται με το σήμερα, τη φτώχεια, τη μετανάστευση, την οικονομική εκμετάλλευση. Αυτό είναι το σύγχρονο σκηνικό, όπου οι αγώνες δεν είναι μόνο επίκαιροι αλλά αναγκαίοι.»
Συμμετείχαν με αλφαβητική σειρά οι μαθητές:
Αντωνακόπουλος Φώτης, Αποστολόπουλος Αποστόλης, Γιαννοπούλου Βασιλική, Κανελλοπούλου Λήδα, Zάλλι Κρίστιαν, Καπιζιώνης Κων/νος, Καράμπελας Δημήτρης, Κορμπά Αριστέα, Λαμπρόπουλος Δημήτρης, Νικολακόπουλος Αντώνης, Τζαβέλλας Αλέξανδρος, Τζάγια Δημήτρης.
Επιλογή κειμένων: Κοτρέτσου Σταματία, Σταυροπούλου Κων/να, Διδασκαλία κειμένων: Σταυροπούλου Κων/να, Σκηνοθεσία: Κοτρέτσου Σταματία.
Ευχαριστούμε θερμά τους:
Νίκο Αγγελόπουλο, Χρήστο Γάτσο, Νίκο Θεοδωρόπουλο, Γεωργία Καρβελά, Δημήτρη Κολακάθη, Αθανασία Μπούλιαρη, Μπουροπούλου Θεοδώρα και το super market Αδελφοί Γιαννόπουλοι.
Πηγή: Εφημερίδα «Πρωινή»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου